Przeczytane: grudzień 2023 + podsumowanie

I tak oto kończy się rok zająca, a rozpoczyna rok smoka, z dodatkowym dniem w kalendarzu i większą liczbą możliwości, żeby poczytać i zapomnieć, że coś wypadałoby przeczytać. Tymczasem specjalnie dla was podsumowanie grudniowych czytanek, niewielkie podsumowanie czytanek i na końcu tradycyjnie hałda wstydu. Wszystkiego dobrego w nowym roku! Dobrych powieści, mang, komiksów, gierek i wszystkiego, co opowiada!

Książki

  • Casey McQuiston, One Last Stop
  • Claudia Salazar Jiménez, Krew o świcie
  • Tavia Lark, The Necromancer’s Light (Radiance #1)
  • Tavia Lark, The Paladin’s Shadow (Radiance #2)

Czytanie książek ze skrajnie różnych gatunków powróciło. One Last Stop jest drugą powieścią Casey McQuinston, tym razem opowiadającą o niemożliwym związku dwóch młodych kobiet, przekraczającym granicę czasu, ale choć mającą inne bohaterki, dziejącą się w innym mieście, to napisaną na podobnym schemacie co White, Red & Royal Blue. Poznajemy tu więc umiejącą w research, inteligentną bohaterkę, która właśnie przeniosła się do Nowego Jorku oraz kolejny uniwersytet, uciekając przed swoją matką i koniecznością podjęcia jakiejkolwiek wiążącej się z przyszłością decyzji. Podnajmuje pokój od Niko, barmana i medium, jego partnerki Myli, inżynierki-artystki oraz Wesa, pochodzącego z dobrego domu tatuatora, odrzuconego przez swoją rodzinę. A także Jane Su, tajemniczą, seksowną kobietę, która wyciąga do August pomocną rękę. I, oczywiście, nasza główna bohaterka zakochuje się na zabój, choć długo będzie sobie wmawiać, że nie, nie, to wcale nie tak, ale będzie ciężko pracować nad tym, żeby wyczaić, jakimi pociągami jeździ Jane. Później dowie się, że właściwie wszystkimi, sprawa się skomplikuje, ale znajdzie swój happy end. One Last Stop jest opowieścią prostą, ale jednak mającą trzymającą się kupy fabułę nieskoncentrowaną wyłącznie na romansie. Paradoksalnie również jej siłą nie są główne bohaterki, a postacie drugoplanowe: Niko, Myla, Wes i ich sąsiad z naprzeciwka Isaiah aka Annie Depressant (drag queen). Szczerze powiedziawszy, wolałabym dostać książkę o nich, a nie o August i Jane, chociaż one również są urocze, ale w ostatecznym rozrachunku dużo mniej ciekawe i, co dość zaskakujące, prostsze.

Na Krew o świcie Claudii Salazar Jiménez zezowałam, od kiedy Art Rage zapowiedziało jej wydanie. Przyznaję, że nie tego się po tej krótkiej powieści (liczy jakieś 100 stron) spodziewałam i nie wiem, czy jakikolwiek opis byłby w stanie przygotować mnie na to, co zastałam w środku. Krew o świcie jest historią trzech kobiet, które uczestniczyły w peruwiańskiej wojnie domowej po różnych stronach barykady, wszczętej przez leninowsko-stalinowsko-maoistyczną organizację Świetlisty Szlak, odpowiedzialną za brutalne morderstwa dokonywane na zamieszkującej górskie zbocza ludności. Śledzimy więc losy kobiety, jaka uwierzyła przywódcom rebeliantów i powoli, coraz bardziej się radykalizowała, wszystko w imię rewolucji oraz sprawiedliwości. Dziennikarki, która koniecznie chciała pojechać w góry, by wreszcie napisać prawdę o tym, co wyrabiają członkowie i członkinie Świetlistego Szlaku, jak również wojsko, niekoniecznie ustępujące swoim przeciwnikom brutalnością. A także losy młodej wieśniaczki, góralki, zakleszczonej między młotem a kowadłem, niemogącej uciec opresji i przemocy żadnej ze stron. Napisana też jest ciekawie, z fragmentami przypominającymi zapisem wygłaszaną przez asynchroniczny chór kwestiami (brzmi strasznie, ale po pierwszym, biorącym nas niego z zaskoczenia fragmencie, orientujemy się w treści bez większego wysiłku). Pewnie będę o niej często myśleć.

The Necromancer’s Light i The Paladin’s Shadow Tavii Lark to dwa tomy trylogii Radiance, prostej, nieskomplikowanej, porządnie łączącej fabułę z wątkiem romansowym, co wcale nie jest oczywiste przy tego typu książkach. W pierwszym tomie poznajemy nekromantę, którego magia skazuje na odrzucenie przez ogół mieszkańców pewnego królestwa, jak również na powolną utratę ciepła (rozumianego jako energia życiowa, prawdopodobnie). Shae wraca w swoje rodzinne strony, by pozbyć się z ludzkiego wymiaru demona, z którym przed laty zawarł kontrakt w chwili ogromnej słabości. Jeśli da radę, straci swoją magię i w końcu będzie mógł normalnie żyć. Na wyprawie towarzyszyć mu będzie Arthur, przebywający na karnej banicji paladyn, sługa Varze, bogu słońca. Nietrudno się domyślić, że przebywająca długi czas wyłącznie ze sobą para, w której jedna osoba potrzebuje do życia ciepłe aury, a druga ją posiada i posiada dobre, pełne uczuć serduszko, to świetne połączenie na niedługi, uroczy i, no cóż, ciepły romans. The Paladin’s Shadow wypada trochę gorzej, tym razem śledzimy związek Karisa, młodego kandydata na paladyna Vary oraz starszego od niego Ronana, akolity boga oszustw, odpowiedzialnego za banicję Arthura. Pierwszy skrywa ogromny sekret: rozmawia bezpośrednio z bogiem na co dzień, niezależnie od tego, gdzie się znajduje. Drugi próbuje uwolnić spętanych potężnym zaklęciem bóstw, w tym Varę. To dużo bardziej awanturniczy tom, w jakim wątek romansowy nieco kuleje, plącząc się pod nogami ciekawszej fabule przygodowej. Ciągle, to była całkiem miła lektura, pełna zabawnych przekomarzanek tak między główną parą, jak również między bóstwem a jego mesjaszem.

Mangi, komiksy, webtoony

Scott Pilgrim to komiksowa klasyka, o której słyszałam bardzo dużo, ale dopiero recenzenckie obowiązki zagoniły mnie do czytania pierwszego, wydanego przez Nagle! Comics tomu. To była… ciekawa, bardzo chaotyczna lektura, z będącym nieudacznikiem do kwadratu protagonistą, zdradzającym swoją dziewczynę, właściwie tchórzliwym i przekraczającym granice czasu oraz przestrzeni. To komiks dziwny, ale chyba nie tak bardzo jak Rytuały, przedstawiające historię pewnych studentów, próbujących odkryć tajemnicę nieodwiedzanego przez nikogo magazynu antykwarycznego, prowadzącą ich w stronę niesamowitości. To trochę opowieść-puzzle, złożona z głównej osi fabularnej, przetykanej krótkimi rozdziałami opowiadającymi o losach różnych, pozornie niczym niezwiązanych z czymkolwiek ludzi. Ortiz wymaga tu od nas myślenia i spostrzegawczości w rekonstruowaniu swojej historii, nie ułatwia nam przy tym tego zadania, co chwilę podrzucając nowy, dziwaczny, pozornie do niczego niepasujący wątek.

Ptaśka to już komiks nieco bardziej przyziemny, przypominający raczej ilustrowany pamiętnik niż historię obrazkową. To takie spokojne coming of age story, pełne emocji, próby zrozumienia samej siebie, osadzone w bliższych nam, europejskich realiach. Trzy siostry za to z jednej strony mocny, wyrazisty głos w pełnym pustych frazesów dyskursie nie tyle o opiekunach osób z niepełnosprawnościami, a o rodzinach, w jakich są osoby w pełni zależne od innych. Ta historia trafia w samo serduszko i zmusza do niekoniecznie ciekawej refleksji. Z drugiej zaś strony Anna Poszepczyńska rysuje tak, że po prostu chce się na ten komiks patrzeć właściwie bez przerwy: ładnie, zgrabnie, a rezygnując z wyrazistych linii rysunkowych na rzecz bardziej szkicowych kilkukrotnych pociągnięć ołówka, nadaje całości nieco bardziej surowy, aż chce się powiedzieć rozmazany klimat.

  • Alice Oseman, Heartstopper #5
  • Akira TORIYAMA, 22-gi Turniej o Tytuł Najlepszego (Dragon Ball #10)
  • Akira TORIYAMA, Super-walki o super-tytuł (Dragon Ball #11)
  • Yoru MICHIO, Ruka TODO, Piekło bez kwiatów #7

Piątym tom Heartstoppera to wstęp do finału, Alice Oseman już jednak nie przesuwa za bardzo pionków po swojej szachownicy, raczej pozwala swoim postaciom się rozwijać: pokonywać kolejne demony, zmierzyć się z coraz bardziej namiętnym pragnieniem bliskości z drugą osobą, a także koniecznością podjęcia decyzji związanych z przyszłością (Nick idzie niedługo na studia). Sporo tu rozważań dotyczących emocjonalnego aspektu pierwszego seksu, skontrastowanych z bardzo biologiczno-mechaniczną treścią szkolnego nauczania. Oba są ważne, dlatego, jak pokazuje Oseman, lepiej podejść do tej kwestii holistycznie. I tak, Nick i Charlie w końcu są gotowi na coś więcej niż samej pocałunki. Ciekawie wypada tu też wątek odkrywającej swoją aseksualność Tori, choć w moim odczuciu jest raczej haczykiem, mającym skierować naszą uwagę na Solitaire.

Kolejne dwa tomy Dragon Ball są bardzo Dragon Ballowe: jest turniej, są techniki ciskania energią, wrogowie naprowadzani na dobrą ścieżkę mądrością Żółwiego Pustelnika i przekraczający wszelkie miary siły, wciąż niezbyt ogarnięty społecznie Goku. Siódmy tom Piekła bez kwiatów również nie zawiódł, to naprawdę fajna, gęsta manga pełna tajemnic, tym razem, pomimo wyraźnie fantastycznych przyczyn przedstawionej zagadki, mamy do czynienia z niesamowicie wręcz przyziemnym problemem moralnym. Zmuszony do współpracy z wrogiem Shiroshiego Seiji staje się częścią śledztwa, mającego pomóc pewnej cierpiącej na demencję staruszce znaleźć jej ukochanego, ciągle uciekającego pieska. To, co odkryje, ściśnie nas mocno za serduszko i sprawi, że niekoniecznie spojrzymy krzywo na diabelską karę wymierzoną przez Odoro.

Drugi tom OMG! był dokładnie taki jak pierwszy: oparty na nieporozumieniach, przyjemny, łatwo zapominalny – po szczegóły zapraszam do noteczki, skoro już ją tak dzielnie wklepałam. Kontynuacja Black Clover wciąż trzyma wysokie stężenie shōnena w shōnenie – jedna walka prowadzi do drugiej, właściwie bez przerwy się gdzieś tam z kimś tłuką. Co zaczyna być na tym etapie już ewidentne to fakt, że Tabata wszystkie bohaterki rysuje tak samo i naprawdę czasem trudno je rozróżnić, zwłaszcza, jeśli należą do arystokracji albo nie mają fryzury, co to tylko w mandze może zaistnieć.

  • Hero, Daisuke HAGIWARA, Horimiya #3
  • Toshiki HIRANO, Narumi KAKINOUCHI, Vampire Princess Miyu #3
  • Yoshihiro TOGASHI, Yu Yu Hakusho. Archiwum Duchów #1
  • Yoshihiro TOGASHI, Yu Yu Hakusho. Archiwum Duchów #2
  • Yoshihiro TOGASHI, Yu Yu Hakusho. Archiwum Duchów #3

Mam dość mieszane uczucia względem Horimiyi – czyta mi się ją dobrze, nie wymaga ani myślenia, ani szczególnego zaangażowania, ale przy trzecim tomie wolałabym chyba, aby wydarzyło się tutaj coś bardziej fabularnie znaczącego. Być może nie mam odpowiedniego nastroju na taką powoli rozwijającą się opowieść o zakochanych nastolatkach, a być może niektóre zarzuty wobec tej serii niekoniecznie są nietrafione. Słabo idzie mi również projekt czytania Vampire Princess Miyu, co trochę potwierdza moje wcześniejsze, wyrażone głośno podejrzenie: na lubienie tej historii dużo większy wpływ miała ekranizacja anime niż dostępna w języku polskim manga. Ale czytam dalej, mam w związku z Miyu pewne blogowe plany.

Proszę drogie czytelniczki – oto jestem przykładem na to, że dobra drama może sprawić, że zadowolona widzka pójdzie do księgarni kupić oryginał adaptacji (ponieważ nikt w kręgu znajomych jej nie miał). Nie zamierzałam kupować Yu Yu Hakusho, właściwie włączyłam sobie dramę dla relaksu i posłuchania japońszczyzny, a potem się okazało, że gra tam Machida Keita, znany części z was z japońskiej adaptacji Cherry mahō, gdzie wcielał się w Kurosawę. Mówiłam, że pożałuję tej decyzji i rzeczywiście tak jest: a) chcę teraz całość i b) nie za bardzo mam na nią miejsca, więc czekają mnie inne decyzje, tym razem ciut trudniejsze i mniej spontaniczne. Trzymajcie kciuki.

Dary losu

  • Bryan Lee O’Malley, Scott Pilgrim i jego cudowne życie (Scott Pilgrim #1)
  • Álvaro Ortiz, Rytuały
  • Anna Poszczepczyńska, Trzy siostry
  • David Cooper, Falowanie. Słabość do Tiny
  • Liv Strömquist, Owoc poznania
  • Ersin Karabulut, Kroniki ze Stambułu #1
  • Nuno Duarte, Osvaldo Medina, Wzór na szczęście
  • Minoji Kurata, Miecz Shao Jun (Assassin’s Creed. Chiny) #3
  • Hiroto Wada, Samuraj i Stitch #3
  • Yana Toboso, Wakana Hazuki, Sumire Kowono, Zdarzenia w Heartslabyulu (Twisted-Wonderland #1)
  • Dana Simpson, Szepty i rżenia (Fibi i jednorożec #10)
  • Jamie Smart, Królik kontra małpa (Królik kontra małpa #1)
  • Kami Garcia, Isaac Goodhart, Constantine. Zdradliwe iluzje
  • Nick Spencer, Patrick Gleason, Jan Bazaldua, Dawne grzechy (Amazing Spider-Man #9)
  • Bruno Enna, Teresa Radice, Silvia Gianatti, Manuela Razzi, Alberto Zanon, Alessia Martusciello, Gianluca Panniello, Giada Perissinotto, Federico Bertolucci, Monica Catalano, Flavia Scuderi, Emilio Urbano, Davide Baldoni, Witch. Czarodziejki W.I.T.C.H. #10
  • Régis Maine, Alessandro Ferrari, Mario Cortés, Śpiąca królewna
  • Frédéric Brémaud, Alberto Zanon, Herkules Poirot. Tragedia w trzech aktach (Agatha Christie #11)
  • Fabien Vehlmann, Bruno Gazzotti, Wymiar czwarty i pół (Sami #6)
  • Alice Oseman, Heartstopper #5
  • Hannah Kaner, Bogobójczyni (Upadli bogowie #1)

Podsumowanie 2023

  • W sumie: 277
  • Książek: 60
  • Komiksów: 45
  • Mang: 172

Czy nasza bohaterka spełniła swoje groźby i przeczytała zalegające na półce Genji Monogatari oraz cokolwiek Emannuela Levinasa? Otóż: NIE. Ale znalazła rzeczone książki, po czy ze cztery razy zapomniała, gdzie się znajdują i nagle skończył się rok. Nie kłamię! Cóż, postanowienie przechodzi na kolejny rok, może kiedyś się uda. Nie płaczę, udało mi się w końcu sięgnąć po książki, które obchodziłam w kółko, bardzo chcąc je przeczytać i jednocześnie obawiając się z różnych powodów tych lektur. Wiem, dziwne uczucie, ale czasem mi towarzyszy i trudno mi się je przeskakuje.

Wśród lektur, o których wspominałam wam tutaj przy różnych okazjach największe wrażenie zrobiły…

Największe zachwyty 2023

  • Claudia Salazar Jiménez, Krew o świcie (bardzo krótka powieść) | grudzień 2023
  • Kai Ashante Wilson, A Taste of Honey (krótka powieść) | luty 2023
  • Lin Yi-Han, Raj pierwszej miłości Fang Si-chi (powieść) | kwiecień 2023
  • TJ Klune, The House in the Cerulean Sea (powieść) | wrzesień 2023
  • Kim Yideum, Histeria (poezja) | luty 2023
  • antologia Własnym głosem (komiks) | styczeń 2023
  • Kazuki IRODORI, Yatsuki WAKATSU, Kikka OHASHI, The Other World’s Books Depend on the Bean Counter (boys’ love) | luty 2023
  • Ryohgo NARITA, Shinta FUJIMOTO, Dead Mount Death Play (manga) | wrzesień 2023

W czytaniu (zostało na 2024)

  • T.J. Klune, Wolfsong (Green Creek #1)
  • Max Fisher, W trybach chaosu. Jak media społecznościowe przeprogramowały nasze umysły i nasz świat
  • Michał Ślubowski, Proszarki, celebrytki, święte. Gdańskie herstorie
  • Paul B. Preciado, Pornotopia. Playboy, architektura i biopolityka w czasach zimnej wojny
  • Jessica McDiarmid, Autostrada łez
  • Joe Hill, NOS42A
  • Mark Fisher, Realizm kapitalistyczny. Czy nie ma alternatywy?
  • Judith May Fathallah, Emo. How Fans Define a Subculture
  • Kacper Pobłocki, Chamstwo
  • Robert M. Sapolsky, Zachowuj się. Jak biologia wydobywa z nas to, co najgorsze i to, co najlepsze
  • Christiana Figueres, Tom Rivett-Carnac, Przyszłość zależy od nas. Jak przetrwać kryzys klimatyczny
  • Caroline Criado Perez, Niewidzialne kobiety. Jak dane tworzą świat skrojony pod mężczyzn
  • Paweł Gąsowski, Wprowadzenie do kognitywnej poetyki komiksu
  • Anna Brzezińska, Córki Wawelu
  • Marcin Napiórkowski, Kod kapitalizmu. Jak Gwiezdne Wojny, Coca-Cola i Leo Messi kierują twoim życiem
  • Maria B. Garda, Interaktywne fantasy. Gatunek w grach cyfrowych
  • Patrick Hogan, Affective Narratology. The Emotional Structures of Stories
  • Mikołaj Golachowski, Czochrałem antarktycznego słonia
  • Joanna Ostrowska, Przemilczane. Seksualna praca przymusowa w czasie II wojny światowej
  • Mercedes Lackey, Andre Norton, The Elvenbane (Halfblood Chronicles #1)

Skomentuj